Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο πιο συχνός σπλαχνικός καρκίνος στους άνδρες. Συμβαίνει συνήθως σε άνδρες άνω των 50 ετών και συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα. Όταν υπάρχουν συμπτώματα, αυτά είναι κοινά και με άλλες ουρολογικές παθήσεις (συχνουρία, αποφρακτική ούρηση, αιματουρία/αιμοσπερμία) και σε αυτές τις περιπτώσεις ο καρκίνος είναι συνήθως προχωρημένος. Ο καρκίνος του προστάτη έχει συνήθως καλή βιολογική συμπεριφορά και αναπτύσσεται αργά. Ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις είναι επιθετικός, αναπτύσσεται σχετικά γρήγορα και μπορεί να εξαπλωθεί από τον προστάτη σε άλλα μέρη του σώματος, ιδιαίτερα στα οστά και τους λεμφαδένες.
Οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη είναι η μεγάλη ηλικία, το οικογενειακό ιστορικό της νόσου, η μαύρη φυλή και η διατροφή πλούσια σε κόκκινο κρέας ή γαλακτοκομικά προϊόντα και πτωχή σε λαχανικά.
Η υποψία για καρκίνο του προστάτη τίθεται με μια ύποπτη δακτυλική εξέταση ή/και υψηλό PSA, μιας εξέτασης αίματος που γίνεται ειδικά για αυτό τον σκοπό. Από τη στιγμή που θα τεθεί η υποψία, αυτή επιβεβαιώνεται ή καταρρίπτεται με τη διορθική βιοψία του προστάτη. Η διορθική βιοψία του προστάτη, που μπορεί να γίνει και με τοπική αναισθησία, με ή χωρίς μαγνητική τομογραφία του προστάτη, είναι που θα θέσουν την τελική διάγνωση καρκίνου του προστάτη.
Η θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη μπορεί να είναι το χειρουργείο (ριζική προστατεκτομή ανοικτή, λαπαροσκοπική ή ρομποτική), η ακτινοθεραπεία και η ορμονική θεραπεία με ή χωρίς χημειοθεραπεία. Για τον κάθε ασθενή η απόφαση για το είδος της θεραπείας πρέπει να είναι εξατομικευμένη λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία του, τις ανάγκες και τα θέλω του, το πόσο προχωρημένος είναι ο καρκίνος αλλά και τις πιθανότητες που έχει για να επεκταθεί. Η απόφαση για τη θεραπεία λοιπόν θα πρέπει να ληφθεί από τον ουρολόγο σε συνδυασμό με τον ασθενή.
