Η ακράτεια ούρων είναι η απώλεια των ούρων χωρίς τη θέληση του ασθενούς. Είναι ένα κοινό πρόβλημα και θεωρείται ότι επηρεάζει 10-30% του πληθυσμού με εκατομμύρια πάσχοντες σε όλο τον κόσμο
Οι πιο κοινοί τύποι ακράτειας είναι:
- ακράτεια από προσπάθεια – συμβαίνει με την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, για παράδειγμα με τον βήχα ή γέλιο,
- επιτακτική ακράτεια – συμβαίνει ξαφνικά και αναπάντεχα και συνήθως συνοδεύεται από έντονη επιθυμία για ούρηση,
- συνδυασμός των παραπάνω.
Ακράτεια μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν η εγκυμοσύνη, ο τοκετός, η παχυσαρκία και η γήρανση.
Η διάγνωση αλλά και η αναζήτηση της υποκείμενης αιτίας της ακράτειας σε γυναίκες και άνδρες οφείλει να γίνεται από τον ουρολόγο. Για το σκοπό αυτό θα χρησιμοποιηθούν μόνα ή σε συνδυασμό η λήψη ενός καλού ιστορικού, η συμπλήρωση ενός ημερολογίου ούρησης, ο ουροδυναμικός έλεγχος και ενδεχομένως ειδικά ακτινολογικά τεστ.
Ανάλογα με τον τύπο της ακράτειας προτείνεται και η ανάλογη θεραπεία. Ως πρώτο μέτρο συστήνεται συνήθως αλλαγή του τρόπου ζωής αλλά και εξάσκηση των μυών του σώματος που μας κρατούν εγκρατείς. Ακόλουθα υπάρχει διαθέσιμη φαρμακευτική θεραπεία. Επί αποτυχίας των παραπάνω συστήνεται χειρουργική θεραπεία που περιλαμβάνει τοποθέτηση ταινίας ελεύθερη τάσης, ενδοκυστικές ενέσεις Botox και εμφύτευση νευροτροποποιητικών συσκευών, πάντα ανάλογα με το είδος και τη βαρύτητα της ακράτειας.
